ضايعات فيله ماهي و تولید ژلاتين

نتايج يك پژوهش صنايع غذايي نشان مي‌دهد كه بيشترين مقدار ژلاتين از ضايعات فيله ماهي و در شرايط قليايي به دست مي‌آيد. علي آبرومند، عضو هيات علمي دانشگاه شهيد چمران اهواز، در پژوهش خود با عنوان ”بهينه‌سازي شرايط توليد ژلاتين از ضايعات ماهيان استخواني استان خوزستان” آورده است:‌«ژلاتين ماده پروتئيني است كه اهميت خاصي در صنايع غذايي، دارويي، صنعتي و پزشكي دارد. به ويژه در صنايع غذايي در تهيه مارمالاد، ژله‌ها، شيريني‌جات و بستني كاربرد داشته و به آساني در بدن جذب شده و حتي به هضم ساير مواد غذايي از طريق تشكيل امولسيون كمك مي‌نمايد. هدف از اين تحقيق استفاده بهينه از مواد اوليه سهل الوصول و ارزان يعني مقادير فراوان ضايعات شيلات براي استخراج ژلاتين و در نتيجه كاهش واردات آن به كشور كه عمدتا از پوست خوك و ضايعات دامي تهيه مي‌گردد، مي‌باشد.» اين پژوهش كه سال 1381 ارايه شده، افزوده است: «اين طرح در دو مرحله صورت پذيرفت: در مرحله اول اثر شرايط pH (در دو شرايط قليايي و اسيدي) و نوع ماده اوليه (سه ماده اوليه: كفشك ماهي، كوسه ماهي و ضايعات فيله) بر روي برخي از مهمترين خواص كمي و كيفي ژلاتين (راندمان، درجه خلوص، رنگ و رايحه) مورد بررسي قرار گرفت.» در ادامه اين پژوهش آمده است:«در مرحله دوم طرح نيز اثر دما (در سه سطح 70، 75 و 80 درجه سانتي‌گراد و pH (در دو سطح شش و نيم و شش) بر روي ميزان راندمان ژلاتين ارزيابي گرديد. لازم به ذكر است كليه مواد اوليه از تاسيسات شيلات بوشهر تهيه شد.» نتايج مرحله اول اين طرح نشان داد كه در صورت استفاده از شرايط قليايي و ضايعات فيله مقدار ژلاتين حاصل حداكثر خواهد بود، با توجه به نتايج مرحله دوم طرح و با دماي 70 درجه سانتيگراد pH برابر با شش و نيم راندمان ژلاتين حاصل حداكثر با بهترين كيفيت به دست خواهد آمد.